برای هفتاد و هفتمین سالروز آمدن
بزرگ بانوی تکرار نشدنی شعر پارسی "فروغ فرخزاد":
کسی در جاده ها می راند انگار
"پرنده.."* زیر لب می خاند* انگار
صدای ترمزی در برف پیچید
"صدا، تنها صدا می ماند"* انگار
شهراد میدری
1*فروغ: پرنده مردنی ست.
2*می خواند.
3*فروغ:تنها صداست که می ماند.
چرا توقف کنم،چرا؟ پرنده ها به سوی جانب آبی رفته اند.